చీకటి చిన్ని నవ్వు జల్లి నను ఆహ్వానిస్తుంటే ..
వెలుగు కనురెప్పలను తెరవనియడం లేదు ..
చీకటి నాకు కాటికి దారి చూపిస్తుంటే...
వెలుగు జ్ఞాపకాలను మరువనీయడం  లేదు ..
చీకటి నా తప్పులని పేరుస్తుంటే,
వెలుగు వర్తమానాన్ని నిర్దేశిస్తుంది..
చీకటి నను నన్నుగా చూస్తుంటే
వెలుగు నా అహాన్నీ చూపిస్తుంది.
చీకటి జీవితాన్ని చూపిస్తుంటే
వెలుగు జీవితంలో వర్ణాలు నింపుతుంది..
జీవితమే చీకటి అయితే
వెలుగు నీ పిలుపు అవుతుంది ...

నీ ప్రేమ పొందలేదే అని
నేను బాధపడిన ఆ క్షణాలు,
నీ ఇప్పటి కపట ప్రేమతో,
ఆ బాధను పూరించగలవా ..
నిజమైన ప్రేమ మార్పును కాదు ,
మనసును కోరుకుంటుంది ప్రియా ...!!!

నేను నేనులా ఉన్న క్షణం
నువ్వు నా చెంత లేవు ...
నేను మారిన ఈ క్షణం,
నీకు నేనున్నానంటు నిలిచావు..
ఇది నా మీద ప్రేమయా లేక
నాటకం లాంటి నా జీవితంలో
జీవిస్తున్న నటుడివా...

ప్రేమ...
నువ్వు నా ఎదుట నిలిచినప్పుడు
నీవెవరు అన్నాను ..
మనసు తలుపు తట్టినప్పుడు
పొమ్మని అన్నాను ...
కానీ ఇప్పుడు ..
నిను చేరాలనిపిస్తుంది
నీ మాటల చినుకులలో తడవాలనిపిస్తుంది..
నీ చూపుల రక్షణలో ఉండాలనిపిస్తుంది ..
నీ మేని కౌగిలింతలో బందీనవాలనిపిస్తుంది ..

పెదవులపై చిరునవ్వు అడిగేనే
ఎవరు ఇచ్చెనని,
ఎద చాటు వన్నెలు అడిగినే,
ఈ పరవశం ఎందుకని,
కనుల చాటు ఊహ అడిగినే,
కోరిక చెప్పవెందుకని?

వరదై పొంగుతోంది కన్నీరు
వలచిన నీ కోసం,
వయస్సుతో వచ్చిన అందాలు
వలపులు వెదజల్లుమంటుంటే
వర్షిస్తున్న కనులు అడిగెను
ఎవరికోసమని ..
ఏమని చెప్పను ఈ
హృదయ బాధ
మనసే లేని మనిషికి
మనసిచ్చాననా ???

మిత్రమా ...
నీ మైత్రితో
వర్షిస్తున్న నా కనులకి,
ఆనందాల దరి చూపిస్తావా!
ఆలోచనలతో నా మనసుకి
ఆహ్లాదాన్ని అందిస్తావా !!!

కనులలో ఉన్న నీ రూపము
కన్నీటితో కరిగి పోతుందనుకుంటే
నిలుపనా ఆ కన్నీరు
శాశ్వతంగా నా నయనాలలో
వలచిన హృదయానికి
వర్ణించలేని బాధనిచ్చి
నువ్వు పొందిన సంతోషము
అజరామమా!!!

నీ ఎదుట పడలేక
                  నా మనసిక
లేఖనే రాసింది
               నీ కోసమేగా...
అక్షరాలలోని మృదువైన
               భావమికా....
నీ కనులలో
             వెలుగులేగా...
నీవు చూడగలవా
             నా మనసులోతునిక
నిలుపవా నను నీ
            బాహువులలో త్వరగా !!!

పదాలు కరువే అయిన
నీ మీద ప్రేమ తరగనిది...
ఎద లోతుల సవ్వడులు వెతికినా
నాలో ప్రతి జ్ఞాపకం నీది
ఎగసే అలలు ఎంత ఎదిగిన
చివరికి పయనము సంద్రానికే..
నీ మీద కోపం ఒక్క క్షణం అయిన
నా ఎదలోని బాధ కన్నీటి ధార...